Op dinsdag 27 november organiseert Witte de With met Adam Kleinman een workshop voor jonge, ambitieuze kunstcritici. De workshop begint met een seminar waarin de deelnemers enkele criteria zullen formuleren waarmee een recensie beoordeeld kan worden, op basis van teksten die door de deelnemers zelf zijn verzameld. Hierna volgt een rondleiding door de huidige tentoonstelling Surplus Authors, geleid door Amira Gad (Associate Curator). De dag eindigt met twee activiteiten; tijdens de eerste schrijft iedere deelnemer een korte concepttekst over Surplus Authors, de afsluitende activiteit gaat de redactionele richtlijnen, geformuleerd tijdens de ochtendsessie. toepassen op de zojuist geschreven teksten.

Symposium
Writer's Clinic wordt georganiseerd ter gelegenheid van het symposium I AM FOR AN ART CRITICISM THAT… een symposium over het gebruik en de invloed van schrijven over kunst. Het vindt plaats op twee achtereenvolgende avonden – de een in Rotterdam, de ander in Amsterdam – op woensdag 28 november en donderdag 29 november. Het symposium is geinitieerd en georganiseerd door Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam) en wordt gepresenteerd in samenwerking met het Stedelijk Museum Amsterdam in de context van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012, een initiatief van de Appel Arts Centre (Amsterdam), het Mondriaan Fonds en Witte de With Center for Contemporary Art. Read more

Woensdag 28 november 2012, 16.00 – 21.00 uur
Witte de With Center for Contemporary Art, Rotterdam

Donderdag 29 november 2012, 16.00 – 19.00 uur
Uitreiking Prijs voor de Jonge Kunstkritiek, 19.30 – 21.00 uur
Stedelijk Museum Amsterdam

Een schrijver is zijn of haar eigen grootste criticus. Ook al wordt deze uitspraak vaak herhaald, het inzicht in de betekenis ervan blijft meestal beperkt tot een aantal twijfels van de schrijver: heb ik alle details goed verwerkt; waarom dit woord, of deze vorm en niet een andere; heb ik een goed punt gemaakt, en zo niet, waarom niet, en nog belangrijker, waarom schrijf ik dit uberhaupt? Om deze vragen een publiekelijke stem te geven, en vooral een discussie te starten over de constructie en communicatie van waardesystemen en gerelateerde criteria, organiseren Witte de With, Center for Contemporary Art (Rotterdam) en het Stedelijk Museum Amsterdam samen een symposium: I AM FOR AN ART CRITICISM THAT… Op twee achtereenvolgende avonden – de een in Rotterdam, de ander in Amsterdam – brengen zij een internationale groep van schrijvers over kunst bij elkaar, met daarbij een focus op de Nederlandse context en een internationale vertaling hiervan.

Read more

Vandaag is bekend geworden wie de genomineerden zijn van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012. Op 29 november worden de winnaars bekendgemaakt in de categorieen Essay (7.500 euro), Recensie (5.000 euro) en het nieuwe onderdeel Internetkritiek (1.500 euro).

De tweejaarlijkse prijs staat open voor jong talent tot 35 jaar. Voor deze derde editie ontving de organisatie 21 inzendingen in de categorie Essay, 13 inzendingen in de categorie Recensie en 10 inzendingen in de categorie Internetkritiek. De jury nomineerde in totaal 9 auteurs (3 per categorie):

ESSAY
Roos van der Lint, 1985
Floris Solleveld, 1982
Lieke Wijnia, 1985

RECENSIE
Bob Vanden Broeck, 1988
Stefan Kuiper, 1979
Joke de Wolf, 1978

INTERNETKRITIEK
Marieke Ladru, 1983
Suzanne van Rossenberg, 1977
Eva de Valk, 1984

Tijdens de feestelijke prijsuitreiking op donderdagavond 29 november a.s. in het Stedelijk Museum in Amsterdam worden de winnaars bekendgemaakt. In het kader van de uitreiking organiseert Witte de With, in samenwerking met het Stedelijk Museum, op 28 en 29 november a.s. het tweedaags symposium I am for an art criticism that…, een symposium over de relatie tussen hedendaagse kunstkritiek en kunstjournalistiek. Binnenkort meer info over het symposium op wdw.nl en stedelijk.nl.

De Prijs voor de Jonge Kunstkritiek werd in 2008 opgericht op initiatief van de Appel arts centre, Mondriaan Fonds en Witte de With, Center for Contemporary Art in samenwerking met Vlaams-Nederlands Huis deBuren. Zie ook: jongekunstkritiek.net

De jury van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek 2012 bestaat uit: Alie van Arragon (lezer de Groene Amsterdammer), Ingrid Commandeur (kunstcriticus en bestuurslid AICA Nederland), Ward Daenen (coordinator opinie- en lezersrubriek De Morgen), Arnoud Holleman (beeldend kunstenaar/schrijver), Jan Postma (hoofdredacteur hard//hoofd) en Xandra Schutte (hoofdredacteur De Groene Amsterdammer) onder voorzitterschap van Peter Verhelst (dichter, theater- en romanschrijver).

In deze editie van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek wordt samengewerkt met o.a. AICA Nederland (Association Internationale des Critiques d'Art) en Domein voor Kunstkritiek.

De prijsuitreiking vindt plaats in het Stedelijk Museum. Bezoekers betalen uitsluitend entree voor het museum (Museumjaarkaart is gratis).

Creative Time in New York houdt zich bezig met het realiseren van innovatieve en betekenisvolle kunstprojecten in de openbare ruimte. Kunst dient voor Creative Time zowel een inspirerende persoonlijke ervaring te zijn als bij te dragen aan sociale vooruitgang. De status quo mag daarbij flink worden getart.

De vierde jaarlijkse conferentie van Creative Time had de huidige staat van het artistieke activisme tot onderwerp. Politiek geengageerde kunstenaars van over de hele wereld hielden presentaties en workshops. Er namen honderden mensen deel, maar het viel op dat er maar weinig critici aanwezig waren, laat staan dat zij iets substantieels bijdroegen. Creative Time wil dit probleem niet afdoen als een gevolg van luiheid, maar stelt dat er tot nu toe geen vocabulaire is ontwikkeld, waarmee politiek geengageerde kunst kan worden begrepen en geen criteria waarmee deze kunst en activistische kunstenaars kunnen worden geevalueerd. Om hier een aanzet toe te geven worden in een open brief zeven vragen ter overweging aan de criticus gesteld:

http://artisticactivism.org/2012/10/an-open-letter-to-critics-writing-about-political-art/

Op dinsdag 23 oktober om 20:00 uur vindt er in Felix Meritis in Amsterdam een debat plaats over de huidige staat van de cultuurkritiek.

In 2010 verscheen de Nederlandse vertaling van De Barbaren, een verzameling cultuurkritische artikelen van de Italiaanse auteur Alessandro Baricco. Hierin onderzoekt Baricco een fenomeen dat ons allemaal aangaat: de geleidelijke teloorgang van ons cultuurbesef. We hebben namelijk te maken met een invasie van cultuurbarbaren. Wat wil deze barbaar? Hij wil spektakel en instant genot, associatie in plaats van diepgang, snelheid in plaats van bezinning, surfen in plaats van verdieping. De barbaren doen de cultuurliefhebber huiveren, maar waar zijn we eigenlijk bang voor? Is het nodig bang te zijn voor de barbaren? Die vraag stelt Baricco ons.

In datzelfde jaar werden de eerste grote bezuinigingsklappen in de Nederlandse culturele sector aangekondigd. Het werd tijd dat de sector ophield met dat elitaire gedoe en zich eens op zijn publieksbereik ging richten. Anno 2012 moeten niet alleen de podiumkunsten maar ook de musea eraan geloven.
In het debat rond de bezuinigingen blijkt steeds opnieuw dat de betekenis en het belang van kunst zich maar moeilijk beargumenteren laat en ook dat het belang van een door instituties, breed gedragen cultuur niet langer buiten kijf staat. Waarom is dat zo? En is dat eigenlijk erg?

Voor de pauze een interview met Thijs Lijster, die in juni cum laude promoveerde op Critique of Art, Walter Benjamin and Theodor W. Adorno on art and art criticism. Een van de stellingen in zijn proefschrift is dat hoe meer kunst tot inzet gemaakt wordt van citymarketing en de toerisme-industrie, hoe groter de noodzaak wordt van een onafhankelijke kunstkritiek. Lisa Doeland zal met hem in gesprek gaan over de vraag wat we in deze tijd leren van de kunst- en cultuurkritiek zoals Adorno en Benjamin deze beoefenden.

Na de pauze een gesprek tussen cultuurcriticus Bas Heijne en programmamaker Sarah Meuleman over de vraag of onze cultuur nog wel te redden is van de barbaarse invasie. Als concentratie en toewijding plaats maken voor associaties, snelle afwisseling en constante beweging, wat zijn dan de gevolgen voor onze zogenoemde 'hoge' cultuur waarin het gaat om verdieping? Is deze cultuur waarin het gaat om bezinning in plaats van vluchtige sensatie nog wel te redden?
Heijne is columnist bij NRC. Meuleman maakte in 2011 het programma Sarah's Barbaren (VPRO) over kunstenaars die moeiteloos hoge en lage cultuur met elkaar vermengen en de barbaarse cultuur onderdeel maken van hun werk. Gesprek onder leiding van Naomi Jacobs.

http://www.felix-en-sofie.nl/ookleuk/1742/

Onlangs heeft het bestuur van AICA Nederland een brandbrief gestuurd aan de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen om de aandacht te vestigen op de precaire situatie waarin de kunsttijdschriften in Nederland dreigen te belanden.

In juni 2011 heeft de Staatssecretaris het besluit bekrachtigd dat kunsttijdschriften geen subsidies meer mogen aanvragen bij de kunstfondsen (na recente fusie betreft dit het Mondriaan Fonds). Deze maatregel gaat in 2013 van kracht. Achterliggende argumentatie van dit besluit is dat kunsttijdschriften via het principe van vraag en aanbod volledig marktconform moeten opereren.

Als vakvereniging die zich al decennia hard maakt voor de kwaliteit van de kunstkritiek in Nederland, en die de ethische en professionele belangen van haar leden behartigt en verdedigt, maakt AICA Nederland zich ernstige zorgen over de gevolgen van dit besluit. Het zal leiden tot een verschraling van het kunsttijdschriftenbestel en betekent daarmee een vermindering en verslechtering van de kunsttheoretische en beschouwende kunstkritiek, met nadelige gevolgen voor de kennisontwikkeling en- overdracht op dit gebied in Nederland.

Lees hier de volledige brief Read more

De AICA oorkonde 2013 wordt volgend jaar uitgereikt aan een organisatie of instelling die zich heeft onderscheiden op het gebied van de beeldende kunst. De recentelijk samengestelde jury bestaat uit Maria Rus Bojan, Maxine Kopsa en Steven ten Thije. Deze jury zal een shortlist samenstellen, die in de AICA jaarvergadering van 2013 bekend zal worden gemaakt. Vervolgens zullen de AICA leden stemmen op de instelling van hun voorkeur.

Maria Rus Bojan is kunstcriticus en oprichter van Project Foundation, een organisatie die vernieuwende tentoonstellingsformats ontwikkelt. Sinds 2010 leidt zij het internationale Curatorial Programme van Art Rotterdam. In 2011 was zij curator van het Roemeense paviljoen op de Biennale van Venetie.

Maxine Kopsa is kunstcriticus voor ondermeer Metropolis M en oprichter van Kunstverein, een presentatie-, discussie- en publicatie instelling voor hedendaagse kunst met afdelingen in Amsterdam, Milaan en New York. Daarnaast is zij adviseur voor het Amsterdams Fonds voor de Kunst.

Steven ten Thije studeerde kunstgeschiedenis en filosofie aan de UvA en werkt thans als onderzoekscurator bij het Van Abbemuseum. Zijn promotieonderzoek betreft huidige vormen van curatorschap en tentoonstellingspraktijk. Ten Thije doceert aan de universiteit van Hildesheim.

De AICA Oorkonde wordt wisselend uitgereikt aan een publicatie, een tentoonstelling en een organsiatie/instelling. In 2010 werd de AICA Oorkonde uitgereikt aan de AVRO, in 2011 aan het Van Gogh Museum en de Oorkonde 2012 is toegekend aan YVI Magazine.

AICA Nederland heeft de AICA Oorkonde 2012 toegekend aan YVI Magazine, een uitgave in eigen beheer van ontwerper en fotograaf Welmer Keesmaat (1980).

YVI Magazine startte in 2007 als eindexamenproject Grafisch Ontwerpen van Welmer Keesmaat aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Na het eerste nummer met 112 pagina's zijn er vijf nummers op hetzelfde stramien gevolgd met thema's als Borders, Consumption, Modern Explorers, Science and Technology, Religion and Rituals en Portrait. Zowel de inhoud als de vormgeving wordt volledig door Keesmaat bepaald. Uit het juryrapport: 'Keesmaat draagt dit project in zijn eentje en doet dat met een doorzettingsvermogen, kwaliteitsbesef en natuurlijkheid die men in Nederland zelden ziet. De lichtheid en frisheid die hem als jonge redacteur/ondernemer aankleeft, is een kwaliteit die hij ook aan het blad weet mee te geven. De geschiedenis zal het moeten uitwijzen, maar het lijkt vooralsnog niet al te gewaagd te veronderstellen dat YVI Magazine mettertijd in het rijtje van Nederlands beste vaktijdschriften op het gebied van visuele cultuur zal worden opgenomen.'

Welmer Keesmaat zegt in een reactie: 'Het betekent voor mij een bijzondere erkenning, met name omdat het uit de hoek van kunstcritici komt. Ik maak YVI Magazine alleen, daarom ben ik blij dat het op deze manier wordt opgemerkt.'

Voor meer informatie: www.yvimag.com

De AICA Oorkonde wordt jaarlijks toegekend aan afwisselend een Nederlandse instelling, tentoonstelling of (zoals dit jaar) een publicatie. De huidige toekenning betreft publicaties in de jaren 2009, 2010 en 2011.

De jury bestond uit de AICA leden Lily van Ginneken, Alexander Mayhew en Alied Ottevanger. De stemming werd gehouden onder de 150 leden van AICA Nederland, waaronder kunstcritici, docenten aan kunstacademies en universiteiten en tentoonstellingscuratoren.

De twee andere genomineerde publicaties waren Cornerstones (Witte de With Publishers) en de website Stichting Egress Foundation van Seth Siegelaub.

 

 

 

In 2011 werd de AICA Oorkonde toegekend aan de tentoonstelling 'De brieven van Van Gogh, de kunstenaar aan het woord'. De uitreiking van de AICA Oorkonde 2012 zal dit najaar plaatsvinden.

Om het schrijven door opkomende critici te ondersteunen en te bevorderen looft AICA International voor de derde keer de AICA Aanmoedigingsprijs voor Jonge Kunstcritici uit.

Jonge Europese critici, die niet ouder zijn dan 35, worden uitgenodigd een recensie of een kort kritisch essay in te leveren over dOCUMENTA 13, dat plaatsvond in Kassel van 9 juni t/m 16 september 2012.

Zowel ongepubliceerde als gepubliceerde teksten, die in gedrukte of digitale vorm zijn verschenen, zijn welkom (wel graag de datum en naam van de publicatie vermelden). De teksten moeten in het Engels, Frans, Spaans of Duits zijn geschreven. In het laatste geval dient de auteur een samenvatting in een van de eerste drie genoemde talen bij te sluiten, aangezien deze de officiele talen van AICA zijn. De tekst mag niet langer dan 1500 woorden zijn en dient in Word te worden aangeleverd.

De deadline voor inzending is verlengd tot 8 maart 2013.

De prijs bestaat uit een reis (inclusief reis- en verblijfkosten) naar Kosice en Bratislava (Slowakije) om van 23 t/m 28 september 2013 deel te nemen aan het 46e AICA Congres. Gedurende dit symposium, getiteld "White Places, Black Holes" en georganiseerd door AICA Slowakije en AICA International, zal de winnaar een korte paper presenteren dat in zal gaan op het verschijnen van onbekende en tot nu toe minder belangrijke regio's binnen de mondiale kunstgeschiedenis.

Geinteresseerde schrijvers kunnen hun teksten sturen aan: aica.office@gmail.com

De AICA Aanmoedigingsprijs voor Jonge Kunstcritici wordt georganiseerd door de AICA Fellowship Fund Commissie. De eerste editie werd gewonnen door Franck-Hermann Ekra uit Ivoorkust, de tweede door Alessandra Simoes Paiva uit Brazilie.

Voor meer informatie over AICA International: www.aica-int.org

 

Ugo Rondinone, If There Were Anything But Desert. Sunday, 2000, fibreglass sculpture, 2,20m x1m. Photograph: Cassander Eeftinck Schattenkerk. Courtesy the artist and Vanhaerents Art Collection, Brussels

Op de website Afterall.org publiceerde Nick Aikens een kritiek over 'Topsy Turvy', de openingstentoonstelling van De Appel arts centre. Het artikel is tevens een overzicht van de huidige bezuinigingen op de kunsten in Nederland. Aikens stelt dat de culturele voorhoede de hand in eigen boezem moet steken: 'For over a decade the leftist art world was allowed, even encouraged, to stand at a safe distance, firing critical blanks at the system that funded them. Now, the weakest parts of their defence (-) simply re-articulates the ‘us versus them’ rhetoric deployed by populists'. De Appel tentoonstelling vindt hij in dit opzicht een gemiste kans, maar in de begeleidende uitgave Shadowfiles krijgt, volgens Aikens, de combinatie van kunst, carnaval en politieke actie wel degelijk vorm.

Door: Nick Aikens

The Dutch cultural landscape – its new funding structures, public perception and own vision of its future – looks precarious. The cuts to the arts in the Netherlands have been discussed at length in the Lowlands and elsewhere, but it is worth briefly sketching the scene: In May the Council for Culture announced their recommendations to the government for the next four years of funding, following last year’s decision to cut state support for the arts by 25% after a decade of healthy – some would say bloated – public funding. The outcome is now clear: a spate of arts organisations will close (SKOR, Netherlands Media Art Institute and SMART Project Space being the most high profile examples in the field of visual art) whereas others will see drastic decreases in funding (BAK in Utrecht, for example, has been re-categorised as a ‘small’ organisation and will receive 60% less funding). The future of the postgraduate art schools Rijksakademie and Ateliers remains uncertain; their survival depending on them coming together under a vastly different guise.

Lees verder op http://afterall.org/online/a-note-from-the-nether-nds-topsy-turvy-at-the-new-buidling-of-de-appel-arts-centre