Carolyn Christov-Bakargiev

 

 

Carolyn Christov-Bakargiev is door de documenta-toezichtsraad gekozen tot artistiek leider van documenta 13, die gehouden wordt van 9 juni tot 16 september 2012 in Kassel. Hiermee is het advies gevolgd van een internationale adviescommissie, waarvan de woordvoerder Kaspar König is. De keuze werd 3 december bekend gemaakt in de documenta-Halle te Kassel.

Christov-Bakargiev is hoofdcurator van het Castello di Rivoli in Turijn en was dit jaar de artistiek leider van de 16de Sidney Biennale. In de periode 1999-2001 werkte zij als Senior Curator of Exhibitions voor P.S.1 Contemporary Art Center te New York. Daarvoor werkte zij internationaal als zelfstandig curator. Zij is geïnteresseerd in de relatie tussen historische avantgarde en hedendaagse kunst en publiceerde veelvuldig over Arte Povera. In 1998 schreef zij de eerste monografie over de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge. Daarnaast organiseerde Christov-Bakargiev meerdere groepstentoonstellingen in Italië. In 1993 maakte zij tijdens de Biënnale van Venetië een tentoonstelling rond John Cage.   

Silke Lautenschläger, Hessische minister van wetenschap en kunst en tevens vice-voorzitter van de documenta-toezichtsraad omschrijft Christov-Bakargiev als een 'Power-Frau' die documenta 'schitterende nieuwe impulsen zal geven'. 

 

 

 

 

 Andy Warhol: Mario Banana No.1 (1964), film-still, © 2007  Collectie/collection The Andy Warhol Museum, Pittsburgh.  All rights reserved

De AICA Oorkonde 2008 wordt vrijdag 19 december uitgereikt aan dr. Eva Meyer-Hermann, samensteller van de tentoonstelling Andy Warhol. Other Voices, Other Rooms. Deze uitgebreide Warhol tentoonstelling was in 2007-2008 te zien in het Stedelijk Museum CS en werd door de AICA leden in ruime meerderheid de jaarlijkse AICA Oorkonde toegekend. (Over het jury rapport van het AICA bestuur lees het bericht op deze site van 10 augustus jl.)

Voorafgaand aan de uitreiking in de Nieuwe Kerk te Amsterdam spreken AICA voorzitter Janneke Wesseling, Stedelijk Museum directeur Gijs van Tuyl, Jan Debbaut, voormalig directeur Van Abbemuseum en Lily van Ginneken, lid van AICA Nederland. Na de aansluitende uitreiking spreekt Eva Meyer-Hermann. Voor het officiële programma kunnen de genodigden (die inmiddels hun uitnodiging hebben ontvangen) de tentoonstelling Heilig Vuur. Religie en spiritualiteit in de moderne kunst bezoeken, waarin een deel van de Stedelijk Museum collectie wordt getoond. (Meer over deze tentoonstelling in het bericht van 7 november op deze site.)

Een impressie van de tentoonstelling (wmv-format) kunt u zien door te klikken op http:/www.stedelijk.nl/content/other%20voices%20other%20rooms.wmv 

De uitreiking vindt plaats op vrijdag 19 december van 17.00-18.30 in de Nieuwe Kerk, Amsterdam. Aansluitend wordt een verfrissing aangeboden. 

Persinformatie via mvangiersbergen@xs4all.nl (Marieke van Giersbergen)

 

 

 

 

 

 Manon de Boer: Sylvia Kristel – Paris, 2003, (video-still), Super-8  op video. (foto galerie Jan Mot, Brussel)

In Parijs vindt van 28 november tot en met 7 december de Rencontres Internationales 2008 plaats, de zeventiende aflevering van een festival gewijd aan cinema en hedendaagse kunst. Op verschillende locaties in de stad, zoals het Jeu de Paume, Centre Pompidou, Maison Européenne de la Photographie, Beaux-Arts de Paris en L'Entrepôt worden tentoonstellingen, forums, multi-media concerten en filmvoorstellingen georganiseerd. Daarbij komen aan bod de nieuwste internationale ontwikkelingen op het gebied van new cinema en beeldende kunst, waarbij er sprake is van een cross-over tussen de twee disciplines. Verschillende buitenlandse culturele instituten participeren in het 10-daagse evenement met eigen programma's, zoals het Goethe Instituut, het Instituto Cervantes, Canadian Cultural Centre, Zweeds Cultureel Centrum en het Finse Instituut. Het complete tentoonstellingsprogramma is on-line te bekijken in een video library.

Deelnemende kunstenaars en filmmakers zijn onder (veel) meer Chantal Akerman, Manon de Boer, Emanuelle Antille, Ken Jacobs,  William Wegman, Lawrence Weiner, JoDi en Christophe Bruno. Voor een compleet overzicht van de deelnemende kunstenaars klik op http://www.art-action.org/en_info.htm 

Aanmelden als pers kan via http://www.art-action.org/en_prog.htm (deadline 25 november). Het complete programma is 23 november beschikbaar.

 

 

 

 

 

 

Studio Job: Dish-cover (met Job Smeets en Nynke Tynagel)

 

Now is the time is een lezing verzorgd door Camiel van Winkel en Rick Poynor (GB) in een serie presentaties onder de titel Art & Theory in the 21st Century. De lezingenserie wordt de komende maanden georganiseerd door Stedelijk Museum Amsterdam, Universiteit van Amsterdam, W139, SMBA en METROPOLIS M. Uitgangspunt van de lezingenserie is de gedachte dat design in toenemende mate de ondermijnende rol heeft overgenomen van de beeldende kunst. Met zijn communicatieve functie is design beter in staat dan kunst het grote publiek aan te spreken. De huidige associatie met de markt ontdoet design echter van zijn angels en kritisch vermogen. Het verlies van autonomie van design (als dat al geen innerlijke tegenspraak is) houdt gelijke tred met het verlies van zijn maatschappelijk-kritisch vermogen. De vragen in deze lezingen zijn wat de relatie is tussen design, kunst en massacultuur en welke strategie kunstenaars en ontwerpers hanteren om maatschappelijke bewustwording te genereren. 

Camiel van Winkel (NL) is onder meer hoofd lectoraat Beeldende Kunst van AKV | St Joost (Avans Hogeschool) in ’s-Hertogenbosch en publiceert over beeldende kunst. Rick Poynor is gespecialiseerd op het gebied van grafisch ontwerp, typografie en beeldende cultuur en is een van de oprichters van Eye Magazine. In 2004 stelde hij een tentoonstelling samen in The Barbican Art Centre onder de titel Independent British Graphic Design. 

Moderator van de lezing is Peter Rijntjes, interim directeur van het Museum voor Grafische Vormgeving (De Beyerd) te Breda.

Datum en tijd: donderdag 28 november, 20.00 uur. Locatie: Oude Lutherse Kerk (Universiteit van Amsterdam), Spui 411, Amsterdam. Website: www.nowisthetime.nl 

Nam June Paik, TV-Buddha, 1974 (coll.Stedelijk Museum Amsterdam)

Stedelijk Museum Amsterdam presenteert een deel van de eigen collectie onder de titel Heilig Vuur. Religie en spiritualiteit in de moderne kunst vanaf 13 december in De Nieuwe Kerk te Amsterdam. De tentoonstelling laat zien hoe kunstenaars als Malevich, Schnabel, Barnett Newman, Mondriaan, Dumas, Nam June Paik, Chagall en Bacon het begrip spiritualiteit en religie in hun werk een rol laten spelen. In totaal zijn er 80 kunstwerken te zien. Het is niet de eerste keer dat het Stedelijk Museum een deel van collectie in De Nieuwe Kerk tentoonstelt. Al in 1992, 2002 en 2003 werden er speciale 'uit huis' tentoonstellingen georganiseerd. Mels Crouwel en Gilian Schrofer tekenen voor de inrichting van de tentoonstelling. Irma Boom verzorgt de publicatie en Stedelijk Museum directeur Gijs van Tuyl, conservator Marten Jongema en gastcurator Marty Bax hebben de keuze voor de kunstwerken gemaakt. Het Stedelijk Museum verwacht, dat deze tentoonstelling bijdraagt aan het actuele publieke debat over religie in de samenleving.

De persconferentie vindt plaats op 11 december om 11.00 uur in De Nieuwe Kerk. Aanmelden op pressoffice@nieuwekerk.nl 

 

De grafisch ontwerpers Wim Crouwel (1928) en Jan van Toorn (1932) vervolgen op zondag 2 november het openbaar debat dat zij in 1972 voerden in Museum Fodor. Net als tijdens het historische debat 36 jaar geleden zal het tweegesprek nu gaan over de verschillende uitgangspunten van de ontwerpers. Tijdens de bijeenkomst vindt tevens de presentatie plaats van de publicatie Crouwel-Van Toorn. Het debat. (auteurs Frederike Huygen en Dingenus van de Vrie). De geluidsregistratie van het debat uit 1972 (indertijd opgenomen door Titus Yocarini) werd onlangs teruggevonden door Van de Vrie en is opgenomen in deze publicatie.

Professor Gerard Rooijakkers opent de middag met een presentatie over grafisch design in het leven van alle dag. Rooijakkers is onder meer als onderzoeker verbonden aan het Meertens Instituut en professor aan de Universiteit van Amsterdam. Aansluitend bespreken Titus Yocarini, Jeroen van Erp en Mieke Gerritzen de rol van design in onze huidige maatschappij. Tot slot kijken Crouwel en Van Toorn terug op het debat van 1972. Moderator is Chris Vermaas. Bezoekers van de middag ontvangen allen een exemplaar van de publicatie.

Datum: zondag 2 november, 13.30–17.00  Locatie: Felix Meritis, Amsterdam  rsvp@premsela.org De zaal is inmiddels geheel volgeboekt.

organisatie: BNO, Stichting Nederlands Archief Grafisch Ontwerpers (NAGO), [Z]OO Producties.

 

 

Volvo fabriek te Oostakker (B), daterend uit 1975

 

De Engelse beeldend kunstenaar Liam Gillick spreekt zondagmiddag 9 november in 's-Hertogenbosch in het Provinciehuis de tweede Hermeslezing uit onder de titel maybe it would be better if we worked in groups of three?  In zijn lezing spreekt Liam Gillick (UK 1964) over het discursieve kunstmodel zoals zich dat in kunst van de afgelopen twintig jaar heeft ontwikkeld. Dit model kenmerkt zich door een open (en tegelijk kritische) oriëntatie op de maatschappelijke context van de kunst. Interdisciplinariteit, samenwerking en een nadruk op het proces zijn daarnaast de meest opvallende eigenschappen. Gillick plaatst dit model tegen de achtergrond van de naoorlogse verzorgingsmaatschappij, met haar ‘zachte’ organisatievormen en samenwerkingsverbanden. Gillick legt een verband met het Scandinavische organisatiemodel in de autoindustrie uit de jaren zeventig, dat geestdodend lopende band werk verving door teamwork. Zijn tekst is te beschouwen als een zoektocht naar het ‘culturele DNA’ dat artistieke en sociaal-economische fenomenen met elkaar gemeen hebben.

Het initiatief voor de Hermeslezing is ontstaan uit een samenwerking
tussen Hermes, een netwerk van ondernemers in ’s-Hertogenbosch dat het
mede tot zijn taken rekent om kunst en bedrijfsleven bij elkaar te brengen, en het lectoraat Beeldende Kunst van AKV | St Joost (Avans Hogeschool), eveneens in ’s-Hertogenbosch. Het lectoraat, onder leiding van lector Camiel van Winkel, houdt zich bezig met onderzoek naar de culturele positie en functie van de beeldend kunstenaar.

Hermeslezing 2008 door Liam Gillick. Respondent Charles Esche
Datum: zondagmiddag 9 november 2008
Aanvang: 16.00 uur (ontvangst met koffie en thee vanaf 15.30 uur)
Locatie: Provinciehuis, Brabantlaan 1, 5216 TV ’s-Hertogenbosch
Zie ook www.hermeslezing.nl e-mail: info@hermeslezing.nl

 

 

 

 

 

ill. op het scherm Ella van Zanten (Rabo collectie), in rode jas voorzitter Paul Schnabel

 

De jubilerende Vereniging Rembrandt organiseerde in samenwerking met de Boekmanstichting ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan op dinsdag 14 oktober in het Duisenberg auditorium van Rabobank Nederland te Utrecht een symposium onder de titel Bondgenoten of tegenpolen?  Het thema was de verhouding tussen de verschillende collectioneurs in Nederland: musea, particulieren en bedrijven (zie het bericht van 13 oktober op deze site). Hieronder een verslag.

Door Robert-Jan Muller

Het symposium werd inhoudelijk ingezet door Carel Blotkamp met de lezing In loving memory. Zijn stelling was, dat particuliere collecties altijd een zekere mate van openbaarheid hebben gehad. Hij wees erop, dat 30 tot 50 % van museale collecties door particulieren zijn geschonken. Blotkamp plaatste twee soorten collectioneurs naast elkaar: het New-Yorkse echtpaar Dorothy en Herbert Vogel, met hun door de jaren opgebouwde collectie van hedendaagse kunst, avontuurlijk en met een bescheiden budget opgebouwd. Daarnaast noemde hij het Zwitserse echtpaar Ernst en Hildy Beyeler. Hun collectie moderne klassieken (Picasso, Miró, Giacometti etc.) bouwden zij op met ruim kapitaal, verdiend in de kunsthandel. Terwijl de Vogel collectie reizend in 50 VS staten te zien was, herbergde Beyeler zijn collectie in de particuliere Fondation Beyeler, waarvoor architect Renzo Piano bij Bazel een net zo indrukwekkend als aangenaam tentoonstellingsgebouw ontwierp. Vertaald naar de Nederlandse situatie noemde Blotkamp de verzameling van Hélène Kröller-Müller, die haar collectie op het Haagse Lange Voorhout al snel openstelde voor het publiek en later haar verzameling aan de staat aanbood op voorwaarde dat er een onderkomen voor gebouwd zou worden. Blotkamp merkte op dat er van het type verzamelaar als Beyeler, met zijn klassieke modernen, in Nederland nauwelijks een voorbeeld te vinden is: ‘Het aantal Picasso’s in Nederlandse particuliere collecties is op één gemutileerde hand te tellen’. Zijn boodschap aan Nederlandse musea was, dat zij particuliere collectioneurs als evenwaardige partners moeten behandelen.  Daarnaast vond hij, dat deze collectioneurs beter hun collectie kunnen laten opgaan in museale collecties, dan een privémuseum te bouwen. Hij opperde zelfs schenkingen aan buitenlandse musea, zoals een Breitner aan het Musée d’Orsay.

 

 

 

ill. Carel Blotkamp

 

Sjarel Ex, directeur van Museum Boijmans van Beuningen, gaf direct antwoord ten aanzien van zijn relatie met particuliere verzamelaars. In zijn museum dragen 30 particuliere collectioneurs bij aan de actuele collectie. Daarnaast constateert hij een wisselwerking: collectioneurs adviseren het museum in aankopen en andersom. Hij noemde als voorbeelden de H+F collectie van Han Nefkens, die als mecenas van het museum optreedt en gedurende 5 jaar jaarlijks 2 ton schenkt. Op een ander niveau noemde hij verzamelaar (en voormalig directeur van SKOR) Wilfried Lentz, die voor de tentoonstelling Public-Private een deel van zijn fotocollectie in het museum tentoonstelde. Read more

 

 

 

 

 

 

 

ill. Philip Guston: Painting, smoking, eating (1973) coll. Stedelijk Museum Amsterdam. Aangekocht met steun van de Vereniging Rembrandt.

De Vereniging Rembrandt en de Boekmanstichting organiseren dinsdag 14 oktober in Utrecht een symposium naar aanleiding van het 125-jarig bestaan van de Vereniging Rembrandt. Onderwerp van het symposium onder de titel Bondgenoten of tegenpolen? is de vraag hoe de verschillende verzamelende instanties en particulieren (openbare collecties, bedrijven en collectioneurs) in Nederland zich tot elkaar verhouden. En kunnen deze verzamelaars elkaar versterken en aanvullen in het collectiebeleid? 

Uit het persbericht: ' Naast openbare collecties bestaan traditioneel de particuliere collecties, die vanouds de basis vormen van ons openbaar kunstbezit. In de laatste decennia zijn er bovendien privé musea gesticht, denk aan musea als stichting De Pont (Tilburg), Huis Marseille (Amsterdam), Museum Beelden aan Zee (Scheveningen) en het Scheringa Museum (Spanbroek). Deze musea spelen mee in het openbare domein en het museumbestel, maar hoeven geen politiek-bestuurlijke verantwoording af te leggen zoals een door de overheid gesubsidieerd museum dat wel moet doen.

Van toenemend belang zijn ook de bedrijfsverzamelingen. In de bedrijfscollecties zitten stukken die primair zijn aangekocht om het verblijf van de betrokkenen in de kamers en vergaderzalen op een kwalitatief verantwoorde wijze te veraangenamen, maar de collecties zijn geleidelijk aan naast een economische waarde ook een kunsthistorische waarde gaan vertegenwoordigen, waardoor ze ook voor de (brede) 'collectie Nederland' van belang kunnen zijn.' 

Key-note speaker is Carel Blotkamp. Tevens komen aan het woord Sjarel Ex (directeur museum Boijmans van Beuningen) en Emilie Gordenker (directeur Het Mauritshuis). Inge de Bruijn, Kai van Hasselt en Dirk Scheringa spreken als prive-verzamelaars. Verder komen onder meer aan het woord Ella van Zanten (kunstcollectie Rabobank), Ron Soonieus (ABN-Amro), Sabina Kamstra (AMC collectie) en Alexander Strengers (DNB collectie). Het symposium wordt afgesloten door minister Ronald Plasterk.

Het volledige programma (9.15-18.00 uur) is na te lezen op http://www.boekman.nl/

 

Donderdagavond 9 oktober 2008 vond de uitreiking van de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek plaats in debatpodium Zaal de Unie in Rotterdam. (Zie het bericht op deze site van 16 september jl.) De prijs werd dit jaar opgericht op initiatief van de Appel, het Fonds BKVB en Witte de With. Tijdens deze eerste editie werden twee afzonderlijke prijzen uitgereikt in de categorieën Recensie en Essay aan dezelfde schrijver, de jonge Vlaming Christophe van Gerrewey (1982, Sint Niklaas). 

Het unanieme beslissende oordeel van de jury resulteerde in een verrassende dubbele winst voor Christophe van Gerrewey. Zijn recensie Negeren is de grootste luxe, over de kunstenaarspublicatie Sonne, Mond und Sterne van het Zwitserse kunstenaarsduo Fischli & Weiss werd door de jury omschreven als een ‘prachtig helder en filosofisch geschreven stuk’. Gerrewey weet het omvangrijke boek dat is samengesteld uit kleurige advertenties die het kunstenaarsduo uit West-Europese tijdschriften heeft gescheurd, beeldend en treffend te omschrijven, maar schetst tegelijkertijd ook de complexe verhouding tussen dit unieke kunstenaarsboek en de commerciële pers. Het essay van Gerreweys hand, getiteld De toekomst is die berg, neemt de lezer mee op een fascinerende zoektocht naar ‘het nieuwe’.

De winnende artikelen worden op 10 oktober en 15 oktober gepubliceerd in respectievelijk het NRC Cultureel Supplement en Knack. Genomineerde Moosje Goosen is door de Prix de Rome gevraagd om mee te schrijven aan hun publicatie voor 2009. Tevens zijn de artikelen van alle genomineerden en het volledige juryrapport na te lezen op de website www.jongekunstkritiek.net.

Het winnende essay en recensie kunnen worden gelezen via http://www.jongekunstkritiek.net/nieuws.html