In NRC Handelsblad van 20 juni jl. recenseerde Lucette ter Borg de tentoonstelling Sonsbeek 2008. Zij constateerde een discrepantie tussen het uitgangspunt van curator Anna Tilroe en het uiteindelijke resultaat in de tentoonstelling: 'In het geval van Tilroe en Sonsbeek 10 is er van de droom van het begin niet meer overgebleven dan een handvol kruimels'. Marga van Mechelen plaatst kanttekeningen bij Ter Borgs recensie.Â
Â
Â
Â
Â
Â
Yasue Maetake: Ningen Kakuho, Sonsbeek 10, 2008
Â
Door Marga van Mechelen
Het geloof in de kunst is lang niet iedere kunsthistoricus of kunstcriticus gegeven. Dat geloof vind je vaak eerder bij mensen uit het bedrijfsleven, bij politici en het kunstminnende publiek. Natuurlijk vind je het ook bij tentoonstellingsmakers, maar zelden wordt dat breed geëtaleerd of tot hoofddoel van een tentoonstelling gemaakt. Dat ligt anders in Arnhem, waar onlangs de Sonsbeektentoonstelling van start ging, voorafgegaan door een processie in de binnenstad. Tentoonstelling, processie en het concept van de curator Anna Tilroe werden door Lucette ter Borg in het Cultureel Supplement van 20 juni besproken.
Hoe benader je een project waar het geloof in de kunst, het geloof in het artistieke en algemeen menselijke streven naar grootsheid centraal staat? Waar reken je het op af? Bij Lucette ter Borg is dat duidelijk: de mate waarin het oorspronkelijke plan gerealiseerd is en de mate waarin de werken van de kunstenaars passen in het concept. Het kan ook anders.
Als kunsthistoricus die meerdere malen over de geschiedenis van de Sonsbeektentoonstelling heeft geschreven en als drager van een van de kunstwerken bekijk ik deze editie tweeledig. Meer objectief door haar te zien in het licht van de al weer bijna zestig jaar lange traditie, en vooral het lot van de laatste 37 jaar, de vijf edities die ontwikkelingen in de hedendaagse kunst toonden op een wijze die telkens vele, en vaak negatieve reacties uitlokte. Meer subjectief door mij als gildelid te engageren met deze tentoonstelling, waarvan de processie een essentieel onderdeel uitmaakte. Hoewel ik eerder geneigd ben mij te scharen onder de meer sceptische critici en aanvankelijk moeite had met de pathetiek van de terminologie rond Sonsbeek 2008 (grootsheid, grandeur, processie etc.) heb ik gaandeweg ervaren hoe deze woorden een nieuwe invulling kregen en daarmee tegelijk hun tekort lieten zien. Read more
U moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.